تفاوت کابل های Singlemode و Multimode:

انواع کابل فیبر نوری: 

Single Mode:

کابل Single Mode مدلی از فیبر شیشه ای با قطر ۸٫۳ تا ۱۰ میکرون است که دارای یک حالت انتقال می باشد. فیبر Single Mode کابلی با با قطر نسبتا باریک است که از طریق آن تنها یک حالت به طور معمول ۱۳۱۰ یا ۱۵۵۰ نانومتر انتشار مییابد. پهنای باند  Single Mode بالاتر از Multi Mode می باشد، اما نیاز به منبع نور با عرض طیفی باریک دارد (لیزر).

فیبر تک حالته ، نرخ انتقال بالاتر و تا ۵۰ برابر فاصله بیشتر از چند حالته را فراهم میکند اما هزینه آن نیز بیشتر است. فیبر تک حالته دارای هسته بسیار کوچکتری نسبت به چند حالته است. وجود هسته ی کوچک و موج تک نور باعث از بین بردن هر گونه اعوجاج ناشی از  همپوشانی پالس های نور، ارائه حداقل انسداد سیگنال و بالاترین سرعت انتقال می شود.

Multi Mode:

کابل چند حالته از فیبرهای شیشه ای  با قطر حدود ۵۰ تا ۱۰۰ میکرون ساخنه شده.

فیبر چند حالته پهنای باند بالا را با سرعت بالا در فاصله های متوسط ​​به شما می دهد. امواج نور به علت عبور از هسته ی کابل به طور معمول ۸۵۰ یا ۱۳۰۰ نانومتر به مسیرهای متعدد و یا حالت ها پراکنده می شوند. قطر اصلی فیبر چند حالنه حدود ۶۲٫۵ میکرومتر است. با این حال، در طول مسافت های طولانی ، مسیرهای چندگانه نور می تواند باعث تحریک سیگنال در انتهای دریافت شونده ، و انتقال داده های نامشخص و ناقص شوند.

POF یک کابل جدید مبتنی بر پلاستیک است که عملکرد مشابه شیشه را با سرعت بالا و هزینه ی کمتر داراست.

در مجموع فیبرهای multi mode به دلیل قطر بیشتر پهنای باند بالاتری عملا به شما میدهند ولی در مسافت های بالا به دلیل اینکه استفاده از هسته ی ضخیم تر باعث تضعیف پالس های نوری میشوند، منجر میشود پالس های نوری مسافت کمتری را طی کنند. به همین دلیل در زیر ساخت های مخابراتی پیشنهاد میشود از کابل Single Mode استفاده شود.

استفاده از کابل های Single Mode هرچند پهنای باتد را کاهش می دهند ولی برای مسافت های طولانی بهترین انتخاب هستند زیرا در صورت استفاده از کابل Multi Mode در مسافت زیاد، نیازمند دستگاه Repeater  در فواصل معینی برای تقویت سیگنال می باشید که هزینه را بسیار بالاتر میبرد. هنگام خرید کابل فیبر نوری حتما نیازهای خود را سنجیده و مطابق با آن خرید خود را انجام دهید.